Vrijdagavondduurloop

Hoe het begon…

Al een paar jaar ben ik lid van Achil. Met heel veel plezier train ik twee tot drie keer in de week. Het lopen gaat inmiddels gemakkelijker – meestal dan – maar mijn snelheid is slechts een tikkeltje vooruitgegaan. Ik wilde graag mijn afstanden uitbouwen, maar de loopgroepjes die er zijn, hebben voor mij een te hoog tempo. Ik lees overal dat het tempo van de lange duurloop vooral rustig moet zijn maar dat veel lopers deze in een te hoog tempo afleggen, waardoor ze vermoeid raken in de opbouw naar een langere afstand. Bij een maandagtraining vertelde ik dat aan een medeloper. Onze trainer, Marcel Schors, ving dit toevallig op. Hij opperde dat hij, bij voldoende belangstelling, best een trainingsgroepje wilde begeleiden op de vrijdagavond. Zo geschiedde.

Direct ook maar de stoute schoenen aangetrokken en een doel gesteld: de halve marathon van Tilburg, samen met mijn loopmaatjes Henriëtte en Susanne. Ik merkte dat zo’n doel bijdraagt aan het plezier en de motivatie. Marcel maakte een mooi opbouwschema. Elke donderdag viel de geplande route op de digitale mat. Marcel verzon elke keer weer een leuke, verrassende route. Vrijdags was er altijd wel een groepje, met enigszins wisselende samenstelling: er zijn van nature langzamere lopers zoals ik, enkele marathonlopers die deze loop gebruiken om weer van de bank af te komen na een stop (Jules), of lopers die de training zien als extra duurloop in de aanloop naar de Tilburg marathon (Rob). Onderweg was het gezellig en ontspannen. Elke vrijdag kregen we na thuiskomst een mail met een pluim van Marcel. Leuk! En het ging goed!! Niet altijd even makkelijk maar wel met veel plezier.

Het was warm op 28 mei. Gelukkig was het tijdstip van de start vervroegd. Ik had eigenlijk besloten niet te gaan vanwege de warmte, maar in de vroege morgen kwam er een engeltje op mijn schouder zitten waaraan ik blijkbaar geen weerstand kon bieden. En ja, we hebben het gefikst, Susanne, Henriëtte en ik. En wat heb ik genoten!!! Van de sfeer, het Tilburgse publiek met alle aanmoedigingen, de gezelligheid van mijn loopmaatjes, de (schaduwrijke!) route, de swingende percussiebands onderweg. Een warm bad, en niet alleen vanwege de temperatuur :-). Nog dagen later liep ik rond met een grote grijns op mijn gezicht en met mijn hoofd in de wolken.

Bedankt Marcel!! Bedankt vrijdagavondloopmaatjes!!

En… de vrijdagavondduurloop (VLD) blijft voorlopig bestaan, in opbouw naar de Ten Miles. Dus als je mee wilt doen, ook als je geen doel hebt en alleen wat langer wilt lopen: aarzel niet!. Ons tempo ligt rond de 8,5 km/u. Praattempo!

Marianne de Rooij